ชีวิตเหมือนขี้มูกที่ถูกสั่ง หลุดจากดั้งลงดินสิ้นสงสัย ถูกหมาเหยียบหมูย่ำระกำใจ จะเล็กใหญ่ถ่อยเถื่อนมูกเหมือนกัน บ้างถูกมดคันขนคนหยามเหยียด ถูกรังเกียจนรกตกสวรรค์ ขี้มูกใครใคร่สั่งช่างหัวมัน รู้รู้กันว่านี่แหล่ะชีวิต เกิดมาเป็นชีวิตไม่คิดฝัน มีแต่วันยันค่ำอำมหิต มีเวลาใช้สอยเพียงน้อยนิด เป็นชีวิตขี้มูกถูกสั่งมา สั่งมาเป็นมนุษย์สุดโอหัง สร้างเรือนรังแรงฤทธิ์คิดค้ำฟ้า สร้างสมบ้าสมบัติเต็มอัดตา เพื่อเบ่งบารมีที่ฝืดเคือง มีตัวเปล่าไปเปลือยน่าเหนื่อยหน่าย ไม่เห็นได้อะไรไม่ได้เรื่อง รกวัดวัง รกบ้าน รกการเมือง เกิดมาเปลืองข้าวสุขทุกข์กบาล เหมือนชีวิตขี้มูกถูกสั่งทิ้ง กลับเย่อหยิ่งปากกล้าทำหน้าด้าน ทำอวดตัวหัวหมอส่อสันดาน ซุกซมซานทบเท้าเจ้าประคุณ