“วันเวลาล่วงไป บัดนี้เธอทำอะไรอยู่ ดีหรือชั่ว”ไม่เพียงจะจากป่าดงดิบ อ.พะโต๊ะ จ.ชุมพร เดินทางเข้าสู่เมืองกรุง เพื่อนำผลงานศิลปะชุด “กะหรุบกุบกิบ” มาจัดแสดงเดี่ยวในฐานะทูตสวรรค์ ณ พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ หอศิลป ถ.เจ้าฟ้า เมื่อเดือนมีนาคม 2552 ที่ผ่านมา ศิลปิน วิโรจน์ นุ้ยบุตร ยังหอบเอาถ้อยคำมากมายมากระตุกสติของใครหลายคนให้คืนสู่ปัจจุบันขณะที่กำลังเป็นไป และเป็นไม้ร่มให้มิตรสหายได้เข้าไปหลบร้อนให้หัวใจเย็นสบายคลายทุกข์โศก ไม่ต่างจากชื่อปัจจุบันของเขา ไม้ร่ม ธรรมชาติอโศก
ทูตสวรรค์ปรากฏตัวในชุดผ้าฝ้าย สองเท้านั้นเปลือยเปล่า เพราะไม่ได้สวมรองเท้าเช่นคนทั่วไป บนศรีษะซึ่งทาด้วยขี้ชันและขี้เทียน ประดับไปด้วยลูกอินทนิน ลูกมังคุด และเมล็ดพืชตามฤดูกาล เท่าที่จะพอหาได้จากผืนป่าภาคใต้อันเป็นชายคาพักอาศัยของชีวิต ณ เวลานี้
ภาพลักษณ์ภายนอกที่แตกต่างจากคนธรรมดาทั่วไป จึงทำให้มิตรหน้าใหม่ยากจะเชื่อว่า ครั้งหนึ่งชายวัย 67 ปีผู้นี้ ก็เคยมีวิถีชีวิตที่คล้ายกันกับเราๆ มิหนำซ้ำอาจจะคิดล่วงหน้าไปเสียอีกว่า เขาคือคนบ้าที่มาปรากฏกายเรียกร้องความสนใจเพียงชั่วครู่ชั่วคราว หาใช่ศิลปินไม่
แต่เมื่อได้เห็นงานศิลปะของเขา รับรู้ถึงการร่วมแรงใจของคนหลายฝ่ายที่พร้อมใจกันช่วยเหลือให้นิทรรศการศิลปะที่ห่างหายไปกว่ายี่สิบปีเดินหน้า และรู้ว่าเขามีภารกิจที่จะนำเงินจากการจำหน่ายผลงานไปช่วยเด็กดีที่รักพ่อแม่ แม้เรียนไม่เก่ง
การเปิดใจทำความรู้จักถึงที่มาที่ไปของชายที่สวรรค์ส่งมาผู้นี้ และโยนคำถาม “บ้าหรือไม่” ให้เขาเป็นคนช่วยตอบ จึงน่าจะเป็นหนทางอันยุติธรรมที่สุดที่เราพึงจะกระทำ
